Bioscoop effect

Je herkent het vast wel. Je hebt een super leuke, spannende of grappige droom die je best opnieuw zou willen beleven. Net op het moment voordat je je ogen opendoet na de nacht staat je droom glashelder in je geheugen. 2 seconden later is het weg, je hebt geen idee waar hij over ging en zelfs al pijnig je je hersenen totdat je scheel ziet, die droom komt niet terug.


In een droom zie ik mezelf meestal boven het verhaal hangen, kijkend wat voor beslissingen en keuzes iedereen die in mijn droom speelt maken. Onder andere ik. Net alsof mijn geest zich in tweeën heeft gesplitst, de ene helft speelt in de droom en de andere hangt erboven.

Dromen zijn raar. Voorbeeldje: ik heb ooit, toen ik heel klein was, gedroomd dat er een heks achter mij en mijn nicht aan zat. We vluchtten naar boven, naar de zolder, toen we door het vieze raampje in de muur zagen dat ze, in een zwart gewaad en met wilde, witte haren, aan kwam lopen. Geen zelfverzekerde pas, maar zo'n waggelend loopje als de lelijke heks uit sneeuwwitje. Ik zie mezelf boven het verhaal hangen. Als je in de bioscoop een film kijkt voel je niet wat de personen in de film voelen, maar in een droom voel je dat wel. Alsof er een soort telepathische verbinding tussen de twee jij's is. 

Je weet dat er gevaar aan komt. De persoon die in het verhaal zit voelt dat nog sterker, die zit immers echt ín het verhaal. De andere helft van mij die boven het verhaal hangt weet dat er gevaar is, maar de geest van de mij boven het verhaal heeft dit vaker meegemaakt en heeft ontdekt dat die heks in dit geval mij niet kan deren. Op zo'n manier krijg je het bioscoop effect.

Hebben jullie dit ook altijd tijdens/na een droom?